Regiobijeenkomst Den Haag: 'We zijn allemaal anders'

  • 4 september 2019
  • Nieuwsbericht
  • Beroepsprofielen
  • V&VN Algemeen
Haaglanden

<span>Ook tijdens de tweede regiobijeenkomst ‘Pas op de plaats’ van V&VN, op 29 augustus in de aula van het Haaglanden Ziekenhuis in Den Haag, voerden de ongeveer 120 aanwezige verpleegkundigen verhitte discussies.

Dagvoorzitter Jesper Rijpma maakt het meteen duidelijk: V&VN heeft haar steun voor het wetsvoorstel BIG-II ingetrokken. Namens de Ledenraad van V&VN neemt Marieke Schreuder-Cats het woord. “Dat het bestuur van de week is afgetreden, kwam niet onverwachts. Een grote beslissing, maar het kon niet anders. Als ledenraad vinden we: het moet anders en het moet sámen. Daarom gaan we vandaag graag met elkaar in gesprek.”

Boos

Na de pauze barst de discussie los. Tientallen verpleegkundigen nemen het woord. Af en toe klinkt er applaus. Sommige gespreksdeelnemers zijn boos. “Ik ben teleurgesteld in V&VN, die mijn belangen niet goed heeft behartigd. Ook minister Bruins doet of er niets aan de hand is, dat je gewoon je werk kunt blijven doen. Maar ik ben boos, want mijn diploma is minder waard omdat ik net iets te lang geleden mijn hbo-v heb gehaald. Ik voel me niet serieus genomen.” En een ander: “Wiens probleem is dit eigenlijk? Daar hebben we het niet over. Op de werkvloer gaat het goed en de patiënt zit er niet op te wachten.”

'Hoofd boven het maaiveld wordt niet gewaardeerd'

Veel gespreksdeelnemers zijn vóór functiedifferentiatie, maar tégen de overgangsregeling. Een verpleegkundige: “Doordat mbo’ers en hbo’ers hetzelfde werk doen, is het zo gelopen dat de opleiding er niet veel toe doet, maar vooral de functie. Ik denk dat het goed is dat er verschillen komen. Je bent dan in je werk al geaccepteerd in de functie. Daarom zouden we de overgangsregeling moeten skippen. Vanaf nu kan dan de opleiding onderscheid maken.”

“Het is momenteel een rare situatie”, reageert een volgende verpleegkundige. “Er zijn twee soorten verpleegkundigen waartussen geen onderscheid tussen wordt gemaakt. Ik merk dat dit op de werkvloer niet goed lukt. Veel hbo-verpleegkundigen verlaten het vak omdat ze niet kunnen werken met hun competenties. Collega’s waarderen het niet als ze hun hoofd boven het maaiveld uitsteken.” “Er mag best differentiatie komen omdat een hbo’er en mbo’er wel degelijk een ander soort verpleegkundige kunnen zijn”, zegt weer iemand anders. “Dat zie je ook terug aan het bed en dat mag ook in de beloning duidelijk zijn. Maar ik maak me vooral zorgen over de verworven competenties waar je straks niets meer aan hebt.”

'Het gaat niet om hbo, mbo, of inservice'

Sommigen zetten ook hun vraagtekens. “Je krijgt straks twee beroepen die samen in hetzelfde veld overlappende taken gaan uitvoeren.” “We hoeven geen verschillende niveaus te hebben”, zegt een ander. “De inservice-opleiding was perfect en sloot goed aan op de praktijk. Als dat nou de verpleegkundige wordt, die weet hoe de zorg werkt in de praktijk. Daarna kan ze zich specialiseren. Ik denk dat de meeste verpleegkundigen nodig zijn op de werkvloer en niet achter de computer. De problemen ontstonden pas nadat de inservice-opleiding is afgeschaft.” Applaus uit de zaal.

Er worden verschillende oplossingen aangedragen. Zoals: “Op onze afdeling gaat het niet om hbo of mbo of inservice. We kijken naar: wat zijn jouw kwaliteiten, hoe kun je die ontwikkelen en van meerwaarde maken voor de afdeling? Daar hangen we een beloning aan. Horizontale differentiatie dus, en dat werkt prima. Zo doet iedereen waar hij goed in is.” Een verpleegkundige vertelt over de proeftuin op haar afdeling. “Elke dag is een ander regieverpleegkundige – ook hbo’ers die vóór 2012 zijn afgestudeerd. Ze krijgen eerst een competentietest en worden extra begeleid. Ze staan niet aan het bed, het gaat om de helikopterview. Dat werkt fantastisch.”

'Weg met de wet!"

Als het gaat om de Wet Big-II zitten er veel tegenstanders in de zaal. “Er is nooit onderscheid geweest, er werd gewoon gekeken naar waar je goed in bent. Maar nu geeft het ineens wrijving en moet het in een wet. Ik vind dat niet nodig. Gewoon één beroep en in één register regelen. Het BIG-register is de graadmeter of je bent meegegroeid met je vak.” 

Een ander reageert: “Als ik één ding hoor vanavond is dat er niet één verpleegkundige hetzelfde is. We hebben allemaal andere opleidingen gedaan. Daarom is de overgangsregeling zo’n open wond. Weg met de wet! Kijk naar iemands ervaring en wat iemand kan.” En de derde: “Bij ons nemen mensen al extra taken op zich, zijn bijvoorbeeld zaalcoördinator, dagoudste of doen kwaliteitswerk. Er is al verschil in functies en dat moet ook extra worden beloond. Dan heb je geen Wet BIG nodig.”

'Term regieverpleegkundige is echt onzin'

Er wordt teruggekeken op de fel bekritiseerde overgangsregeling. Die overgangsregeling roept veel vragen op. “Diploma’s verlopen blijkbaar”, zegt een verpleegkundige. “Maar je zegt toch ook niet tegen een hts’er: nu is de opleiding heel anders, dus ga maar weer leren? Trek een streep vanaf nu. Je opleiding zegt iets over je denkniveau, verder niet.”

Weer een ander: “Op onze afdeling zijn we allemaal hbo-opgeleid. Wij zouden met de overgangsregeling onderscheid krijgen: wie vóór 2012 is afgestudeerd, moet een toets doen. Terwijl zij juist extra ervaren zijn. En wie betaalt dat? Daarom ben ik voor een generaal pardon tot nu.”
“De term regieverpleegkundige is echt onzin”, zegt iemand. “Wat is regie? En natuurlijk was de oude opleiding anders dan nu, maar ervaring kun je niet zomaar uitwissen.”

Vanaf begin 2020 kun je reageren op berichten via het nieuwe verenigingsplatform van V&VN. Wil je nu al een reactie kwijt? Praat mee op social media.

Word lid en praat mee!

Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.

Ontwerp Zonder Titel (15)